Het besef van de realiteit
Door: Anneloes
Blijf op de hoogte en volg Anneloes
08 April 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Lieve allemaal,
Net nu voor ons gevoel een vakantie enigszins afloopt en we echt aan het werk moeten begint het hier prachtig weer te worden. De lente doet eindelijk zijn intrede wat bij ons al gezorgd heeft voor wat verkleurde koppies. We hebben dan ook besloten om vandaag een dagje thuis te ‘werken' om optimaal te kunnen genieten van de eerste zonnestralen. Wonderlijk genoeg is ons dit nog gelukt ook. Zo zijn we klaar met onze interne en externe analyses, hebben we onze presentatie over Nederland voorbereid en hebben we de logboeken weer bijgewerkt.
We hebben weer het nodige beleefd de afgelopen tijd. Zo zal ik jullie even bijpraten over ons winkeldagje, mijn kater van een beker cola, onze stage-activiteiten en een succesvol zwemweekend.
We worden inmiddels hier geoefende wandelaars. Het gemis van onze fiets begint echt tot ons door te dringen en we kunnen dan ook niet wachten om er eentje aan te schaffen. Op dit moment doen we veel lopend en met de bus, maar het onafhankelijke gevoel wat wij met onze fietsen ervaren kunnen dit niet overtreffen.
Op dit moment hebben we enkele Europeanen om ons heen verzameld. Zo zijn we laatst eens met zijn allen gaan stappen: Zweden, Duitsland, Nederland en Turkije (toch min of meer Europa) waren aanwezig. Manon en ik werden weer getatoeëerd met twee grote kruizen, zodat we toch echt niet zouden drinken. Met grote colabekers in ons hand kregen we het ook nog erg gezellig. Helemaal toen een Braziliaan en Mexicaan (een nieuwe) zich in onze groep mengden. Ik realiseerde me op dat moment echter niet zozeer dat mijn cola voortdurend bijgevuld werd door ‘Zweden’ met wodka. Ik dronk vrolijk door, terwijl hij ondertussen met een tequila en pure wodka aan kwam zetten. Eventjes genoten wij van het 'vertrouwde Groningen' gevoel. Helaas zette dit bij mij de volgende ochtend ook nog door. Gelukkig had iedereen in ons huis (met uitzondering van Manon) last van de avond daarvoor, waardoor het leven wat laat opgang kwam.
Het was een mooie avond, waarbij we ons alleen pas achteraf realiseerden dat we erg blij moeten zijn dat niemand van het personeel ons met alcohol betrapt heeft.
's Middags stond ons een spannende voetbalwedstrijd te wachten. Via collega's hadden we twee kaartjes voor het openingsduel ontvangen, want Europeanen houden immers van voetbal?! Inderdaad houden Manon en ik tot op zekere hoogte van voetbal, maar niet het niveau wat we daar hebben aangetroffen. Crew, het voetbalteam van Columbus, speelde tegen FC Toronto. Uiteraard werd het duel geopend met het volkslied en waren ook de cheerleaders weer aanwezig. Irritant genoeg bleven die ook gedurende de wedstrijd met hun pompoentjes staan zwaaien, waardoor het publiek al snel afgeleid werd van het spel. Er was hier dan ook echt geen sprake van 'de twaalfde man'. We hebben ons rot gelachen om de techniek en het voetbalinzicht van de spelers. We realiseerden ons dat het niveau nog lager was dan V.V.Hoonhorst en besloten dan ook na de eerste helft te vertrekken.
Een van onze doelen in Amerika was om een echte shoppingmall te bezoeken. We hadden goede verhalen gehoord over de Easton mall en besloten dan ook om hier eens een kijkje te nemen. Het was meer een onoverdekt winkelcentrum, maar wel erg leuk. Met 2 grote tassen en enorme bonnetjes keerde ik terug naar huis. Ik had enigszins met mijn creditcard staan zwaaien en was dan ook erg benieuwd wat ik eigenlijk in euro's had uitgegeven. Het resultaat:11 shirtjes en 3 broeken voor slechts €140,-!! Van ons mag die dollarkoers wel blijven zakken! Het winkelcentrum was overigens erg gezellig en gaf ons af en toe een 'Frans gevoel'.
Afgelopen weekend hadden we, wat onze stage betreft, een echt hoogtepunt. We dienden weer te helpen met de organisatie van een groots 3-daags zwemevenement. Ten opzichte van de vorige keren zijn we al opgeklommen van vrijwilligers naar werknemers, ontvingen we een werknemers polo en hadden we onze tweede accreditatie op zak. Zelfs onze taak stelde eindelijk eens wat voor. Ik was coördinator prijsuitreiking wat inhield dat ik zorgde dat de zwemmers aanwezig waren, de kinderen geïnstrueerd waren om de prijzen uit te delen en assisteerde ik bij het zorg dragen over de kinderen die de mandjes moesten dragen. Het hoogtepunt van dit hele evenement was de aanwezigheid van de verschillende echte toppers: Michael Phelps (5-voudig Olympisch kampioen), Aaron Peirsol and Brandon Hansen. Erg leuk om deze topzwemmers eens van achter de schermen mee te maken. We waren beide erg verbaasd door de grote aanwezigheid van Nederlandse namen: Vanderpool, Vanderkaaij en Steenvoorden. Bij navraag bleken ze dan ook half Nederlands te zijn.
Zoals ik al zei beginnen we ons eindelijk te realiseren dat we hier echt niet zijn om vakantie te vieren. Ook beginnen we steeds meer de waarde van Europa te waarderen. Door de wereld eens vanuit een ander perspectief te zien ontdek je dat de dagelijkse dingen in het leven eigenlijk al heel mooi zijn. Het klinkt heel cliché, maar wij zijn hier beide eigenlijk wel trots op onze Europese achtergrond, vanwege de verscheidenheid, de bijzonderheden aan elke afzonderlijk land en het feit dat we beide wel het een en ander al hebben gezien. Dat is in de ogen van vele Amerikanen erg verwonderlijk, zij komen op vakantie vaak immers niet verder dan een andere staat waar dezelfde taal gesproken wordt, de mensen over het algemeen hetzelfde zijn en waar de regels nagenoeg gelijk zijn.
Zo raak ik hier niet uitgepraat over mijn kampeervakanties met mijn ouders in Frankrijk, de stapavondjes met Charlot in Griekenland en mijn weekje wielrennen met Anouska in Valkenburg. Pas hier besef ik eigenlijk wat een mooie vakanties dat waren.
Het gaat hier allemaal goed met me. Ik zit goed in mijn vel, maak mooie dingen mee en ook de samenwerking met Manon gaat nog steeds goed. Beide zijn we erg verschillend, maar we leren van elkaar en beginnen elkaar steeds beter in te schatten.
Ik houd het hier nog wel een paar maandjes uit, hoewel het soms moeilijk is om op bepaalde momenten er niet volledig voor je vrienden te kunnen zijn.
Ik kijk weer uit naar jullie reacties en hoop dat het met jullie ook allemaal goed gaat.
Veel liefs en voor enkele een kusje,
Anneloes
Foto’s: http://picasaweb.google.nl/anneloes06/Verhaal5
Net nu voor ons gevoel een vakantie enigszins afloopt en we echt aan het werk moeten begint het hier prachtig weer te worden. De lente doet eindelijk zijn intrede wat bij ons al gezorgd heeft voor wat verkleurde koppies. We hebben dan ook besloten om vandaag een dagje thuis te ‘werken' om optimaal te kunnen genieten van de eerste zonnestralen. Wonderlijk genoeg is ons dit nog gelukt ook. Zo zijn we klaar met onze interne en externe analyses, hebben we onze presentatie over Nederland voorbereid en hebben we de logboeken weer bijgewerkt.
We hebben weer het nodige beleefd de afgelopen tijd. Zo zal ik jullie even bijpraten over ons winkeldagje, mijn kater van een beker cola, onze stage-activiteiten en een succesvol zwemweekend.
We worden inmiddels hier geoefende wandelaars. Het gemis van onze fiets begint echt tot ons door te dringen en we kunnen dan ook niet wachten om er eentje aan te schaffen. Op dit moment doen we veel lopend en met de bus, maar het onafhankelijke gevoel wat wij met onze fietsen ervaren kunnen dit niet overtreffen.
Op dit moment hebben we enkele Europeanen om ons heen verzameld. Zo zijn we laatst eens met zijn allen gaan stappen: Zweden, Duitsland, Nederland en Turkije (toch min of meer Europa) waren aanwezig. Manon en ik werden weer getatoeëerd met twee grote kruizen, zodat we toch echt niet zouden drinken. Met grote colabekers in ons hand kregen we het ook nog erg gezellig. Helemaal toen een Braziliaan en Mexicaan (een nieuwe) zich in onze groep mengden. Ik realiseerde me op dat moment echter niet zozeer dat mijn cola voortdurend bijgevuld werd door ‘Zweden’ met wodka. Ik dronk vrolijk door, terwijl hij ondertussen met een tequila en pure wodka aan kwam zetten. Eventjes genoten wij van het 'vertrouwde Groningen' gevoel. Helaas zette dit bij mij de volgende ochtend ook nog door. Gelukkig had iedereen in ons huis (met uitzondering van Manon) last van de avond daarvoor, waardoor het leven wat laat opgang kwam.
Het was een mooie avond, waarbij we ons alleen pas achteraf realiseerden dat we erg blij moeten zijn dat niemand van het personeel ons met alcohol betrapt heeft.
's Middags stond ons een spannende voetbalwedstrijd te wachten. Via collega's hadden we twee kaartjes voor het openingsduel ontvangen, want Europeanen houden immers van voetbal?! Inderdaad houden Manon en ik tot op zekere hoogte van voetbal, maar niet het niveau wat we daar hebben aangetroffen. Crew, het voetbalteam van Columbus, speelde tegen FC Toronto. Uiteraard werd het duel geopend met het volkslied en waren ook de cheerleaders weer aanwezig. Irritant genoeg bleven die ook gedurende de wedstrijd met hun pompoentjes staan zwaaien, waardoor het publiek al snel afgeleid werd van het spel. Er was hier dan ook echt geen sprake van 'de twaalfde man'. We hebben ons rot gelachen om de techniek en het voetbalinzicht van de spelers. We realiseerden ons dat het niveau nog lager was dan V.V.Hoonhorst en besloten dan ook na de eerste helft te vertrekken.
Een van onze doelen in Amerika was om een echte shoppingmall te bezoeken. We hadden goede verhalen gehoord over de Easton mall en besloten dan ook om hier eens een kijkje te nemen. Het was meer een onoverdekt winkelcentrum, maar wel erg leuk. Met 2 grote tassen en enorme bonnetjes keerde ik terug naar huis. Ik had enigszins met mijn creditcard staan zwaaien en was dan ook erg benieuwd wat ik eigenlijk in euro's had uitgegeven. Het resultaat:11 shirtjes en 3 broeken voor slechts €140,-!! Van ons mag die dollarkoers wel blijven zakken! Het winkelcentrum was overigens erg gezellig en gaf ons af en toe een 'Frans gevoel'.
Afgelopen weekend hadden we, wat onze stage betreft, een echt hoogtepunt. We dienden weer te helpen met de organisatie van een groots 3-daags zwemevenement. Ten opzichte van de vorige keren zijn we al opgeklommen van vrijwilligers naar werknemers, ontvingen we een werknemers polo en hadden we onze tweede accreditatie op zak. Zelfs onze taak stelde eindelijk eens wat voor. Ik was coördinator prijsuitreiking wat inhield dat ik zorgde dat de zwemmers aanwezig waren, de kinderen geïnstrueerd waren om de prijzen uit te delen en assisteerde ik bij het zorg dragen over de kinderen die de mandjes moesten dragen. Het hoogtepunt van dit hele evenement was de aanwezigheid van de verschillende echte toppers: Michael Phelps (5-voudig Olympisch kampioen), Aaron Peirsol and Brandon Hansen. Erg leuk om deze topzwemmers eens van achter de schermen mee te maken. We waren beide erg verbaasd door de grote aanwezigheid van Nederlandse namen: Vanderpool, Vanderkaaij en Steenvoorden. Bij navraag bleken ze dan ook half Nederlands te zijn.
Zoals ik al zei beginnen we ons eindelijk te realiseren dat we hier echt niet zijn om vakantie te vieren. Ook beginnen we steeds meer de waarde van Europa te waarderen. Door de wereld eens vanuit een ander perspectief te zien ontdek je dat de dagelijkse dingen in het leven eigenlijk al heel mooi zijn. Het klinkt heel cliché, maar wij zijn hier beide eigenlijk wel trots op onze Europese achtergrond, vanwege de verscheidenheid, de bijzonderheden aan elke afzonderlijk land en het feit dat we beide wel het een en ander al hebben gezien. Dat is in de ogen van vele Amerikanen erg verwonderlijk, zij komen op vakantie vaak immers niet verder dan een andere staat waar dezelfde taal gesproken wordt, de mensen over het algemeen hetzelfde zijn en waar de regels nagenoeg gelijk zijn.
Zo raak ik hier niet uitgepraat over mijn kampeervakanties met mijn ouders in Frankrijk, de stapavondjes met Charlot in Griekenland en mijn weekje wielrennen met Anouska in Valkenburg. Pas hier besef ik eigenlijk wat een mooie vakanties dat waren.
Het gaat hier allemaal goed met me. Ik zit goed in mijn vel, maak mooie dingen mee en ook de samenwerking met Manon gaat nog steeds goed. Beide zijn we erg verschillend, maar we leren van elkaar en beginnen elkaar steeds beter in te schatten.
Ik houd het hier nog wel een paar maandjes uit, hoewel het soms moeilijk is om op bepaalde momenten er niet volledig voor je vrienden te kunnen zijn.
Ik kijk weer uit naar jullie reacties en hoop dat het met jullie ook allemaal goed gaat.
Veel liefs en voor enkele een kusje,
Anneloes
Foto’s: http://picasaweb.google.nl/anneloes06/Verhaal5
-
08 April 2008 - 01:48
Thysia:
Hoi Dutch Girls!
Ik begrijp precies wat jullie bedoelen met dat vakantiegevoel.. ;) Ik moet ook dat opzij zetten en aan de slag gaan met de stageopdrachten in Vancouver!
American Eagle is bij jullie ook al een grote favoriet :P Toch vraag ik me af waarom jullie met 140 E al rond zijn, liggen de prijzen hier toch iets hoger
:( Dan zit er niets anders op, dan op op doorreis te gaan in juli door The States! Sturen jullie die zon even naar het westen toe?! Kan ik ook in een t shirt thuis werken!
Veel plezier en enjoy!
Liefs Thysia -
08 April 2008 - 07:21
Jaap:
Hey Loes,
Wauw, het weer is dus internationaal veranderd! Hier is het ook wat warmer geworden. We praten binnenkort wel f helemaal bij over Skype en dan breng ik je op de hoogte van de laatste nieuwtjes! Liefs, en als ik bij de enkelen hoor: kusje terug ;) -
08 April 2008 - 09:10
Nous:
Hej loes!
Hier mijn berichtje dan;-) Leuk om te lezen wat je allemaal beleefd daar! Ik mis je dan wel als ik dat allemaal zo lees. Ga nog maar een paar maandjes door met je leuke levendje daar, als je terug komt kunnen wij weer veel leuke dingen gaan doen!
Liefs nous -
08 April 2008 - 11:38
Hessel:
Mevrouw Bijl,
Hmmm..het ongemerkt bijvullen van glazen..doet mij vreemdgenoeg ook aan een avond in Groningen denken..;)
Weer een heel leuk verhaal om te lezen, evenals de foto's die ook weer een goed beeld geven van alles wat jullie daar doen. Hier alles ook goed, ben alleen ook wel toe aan een vakantie..:p Zeker na het verhaal van jou gelezen te hebben. Oh ja trouwens..mijn aanbod uit mn mailtje geldt ook nog steeds hoor..;)
Dikke kus -
08 April 2008 - 13:19
Leontien:
heee nicht!!
Ik zit nu op school in een studie uur en ik dacht laat ik je dan ook maar gelijk even een berichtje sturen. Watr super dat het zo goed gaat!! Kan niet beter. Je maakt echt bijzondere dingen mee:) heel leuk. Hier is de lente nog niet echt begonnen. Heel veel dagen achterelkaar regen. En 's ochtends moet je echt wel handschoenen aan doen :S maar wel heerlijk dat het bij jullie warmer wordt;) Met het keniaproject gaat het nu ook goed! Ik moet ong nog 495 euro. En alles is rustig! Ik wens je echt nog heeeeel veel plezier toe. En trouwens ik wil ook daar wel eens shoppen:) hahaha. Echt goedkoop!
Ik kijk uit naar je andere verhalen;)
xxx en liefs van Leontien -
08 April 2008 - 13:25
Nienke:
Geweldige foto met het druppelen van je oren. Enne... moest mijn naam er nou echt bij?? -
08 April 2008 - 13:48
Jean:
Heeey Loes!
Heerlijk om tijdens mijn stagewerkzaamheden even weer een mooi verhaal te lezen :P Gelukkig begint de zon hier ook al wat te schijnen :) alleen zit ik helaas binnen ;)
Veel plezier deze week nog!
Liefs -
08 April 2008 - 21:40
Nelson:
Hoi Loes
Hoewel we zeer regelmatig contact hebben is het leuk om je belevenissen weer te lezen. Het doet mij goed te horen dat de vakantie met de ouwelui nog lang zo gek niet was. De foto's lieten ook weer niks aan de verbeelding over....vooral de eerste foto: van een avondje sterke cola wordt zelfs jij stil. Bij wie heb ik dat toch meer gezien? Weet je nog wat je daarvan vond? De foto van de KNO arts in spé was wat verwarrend; zit Manon wel op de goede opleiding? Veel plezier en tot horens.
Nelson
P.S.
Jullie presentatie over Nederland is super! -
09 April 2008 - 06:33
Hans:
Hoi nicht,
Erg leuk om elke keer weer je verhalen te lezen! Marije denkt er al over om te emigreren (11 shirts en 3 broeken voor maar € 140,-....). Fijn dat het zo goed gaat, mocht je voor Michael Phelps ook een prijs regelen? Hij zal het wel weer goed gaan doen op de spelen. Hier gaat alles goed. Lieve heeft vrijdag haar eerste prikken gehad. Dat was moeilijker voor haar ouders dan voor haarzelf, ze heeft er gelukkig geen last van gehad.
Geniet er nog van daar en pas op voor 'Zweedse' cola!
Groeten Hans -
10 April 2008 - 11:16
Mammaloes:
Ha die Anneloes
Het leventje is wel goed in de States zie ik.Dat shoppen voor die prijzen trekt mij nou wel aan van Amerika.Je vader vindt het jammer dat het zover weg is!Pas maar op voor die Vikingen die hebben al eens eerder Hollanders willen veroveren.Waarschijnlijk is dit de moderne variant!
Hopelijk blijft het weer nu goed zodat je het vakantiegevoel kan blijven houden,al is het wel zonder de croissant en stokbrood met brie. Ik zie en hoor je wel weer op MSN of Skype!
-
10 April 2008 - 17:00
Je Buurman:
Snous,
Bedankt voor de ansichtkaart.Hier alles goed maar nog niet opnieuw opa en oma. we zullen je op de hoogte houden. Ik begrijp verder dat het erg goed met jullie gaat. Maak veel plezier maar bedenk dat er ook serieus gewerkt moet worden. Groetjes. -
10 April 2008 - 18:03
Jan Wap:
Hallo nichtje en vriendin van mijn nichtje,
Jullie hebben het zo te lezen goed in de States. Ik merk wel een vleugje heimwee als ik je weemoedig hoor over de kampeervakanties met je ouders. Dat zijn natuurlijk leuke herinneringen om aan terug te denken als je zo ver weg zit. Dat van die cola en wodka ken ik zelf van vroeger nog maar dan met jus d'orange (screwdriver). Dat moet ik niet te vaak doen, denk je dan achteraf. Maar ja...
Jouw kaart hebben we vandaag ontvangen. Leuk! XX (Vooruit, allebei 1).
-
14 April 2008 - 15:39
Hanneke:
Dat kusje dat neem ik aan :) O, o wat een verhalen weer. Die zweden weten sowieso niet wat ze meemaken met relatief lage alchoholprijzen dus je zal behooorlijk wat gehad hebben! Leuk dat je ook wel een beetje aan de bak moet. En knap dat jullie het met z'n tweetjes zo goed met elkaar volhouden! Veel plezier daar! xxx -
14 April 2008 - 15:46
Hanneke:
Zo even je foto's gezien: toe maar zussie: waag het niet nog een x wat over mijn alcoholgebruik van vroegahh te zeggen ;) En echt suuuuperleuk al die nationaliteiten! Enjoy :) byee -
17 April 2008 - 12:42
Laura:
Hey meissie,
Wat een heerlijk verhaal weer!
Denk je eraan, dat je niet tè hard werkt????!!!!!!
Lieve groetjes uit Apeldoorn van Laura!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
