Van pindakaas naar peanutbutter
Door: Anneloes
Blijf op de hoogte en volg Anneloes
26 Maart 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Lieve mensen,
Ruim twee weken lang heb ik jullie in spanning laten zitten over mijn Amerikaanse belevenissen. Om maar meteen met het spannendste nieuws te beginnen, het vervolg van mijn Amerikaanse flirt.. Daar komt het dan. Hij had de hint van het telefoonnummer helaas niet begrepen, met als gevolg dat hij graag een avondje met me wou praten. Nadat ik hem verteld had dat ik hier geen bezwaar tegen had, maar dat hij toch echt niets van me moest verwachten begon het belletje te rinkelen. Een 34-jarige Amerikaan met een dochter van 5 jaar zie ik toch niet echt zitten. Nee, dan houd ik het toch liever bij de Nederlandse goden ;-)
Tot op heden kan ik alleen maar zeggen dat dit een fantastische ervaring is! Amerika valt mee: Mensen stoppen voor het zebrapad al voordat je ook maar van plan bent om over te steken, Amerikanen zijn behulpzaam, vriendelijk en alles behalve gehaast, zoals wij dat in Nederland kennen in werk en verkeer.
Eerst even terug naar de afgelopen weken. We zijn inmiddels verhuisd en bezetten nu een 'basement' (kelderkamer) in het huis van een van onze collega's. Even waande ik me terug in de tijd met mijn lieve huisgenootjes uit Groningen. Ik ontwaak al snel wanneer ik ontdek dat ze het begrip 'gezelligheid' echt niet kennen. Zo zit ik tegenwoordig aan het aanrecht te dineren, hebben ze geen idee van de begrippen schemerlamp, kaarsjes en tijd voor elkaar.
Kortom Nous en Jaap ik mis jullie!
Onze kamer is prima. Het is ontzettend groot, goedkoop en Hollands gezellig.
Na slechts enkele dagen gingen ook onze huisgenoten genieten van een welverdiende vakantie. Daar zaten we dan: twee (jonge) meisjes uit Nederland, eenzaam en verlaten in een vreemd huis. We namen de tijd om alle hoekjes te ontdekken en maakten kennis met de algemeen dagelijkse gebeurtenissen. Lees: thuiskomen in een donker huis vanwege een stroomstoring, werden we geamuseerd door een muis die door de woonkamer rende, dan wel onze flessen liet bewegen en kregen we midden in de nacht onverwachts bezoek van een neef van onze huisgenoot. Wij hebben alles doorstaan en zagen deze belevenissen als een soort van inburgeringcursus.
Gelukkig zijn onze internationale vrienden ons nog niet vergeten en doen we nog regelmatig leuke dingen. We hebben ons een avondje gewaagd aan de burrito's en deze waren zelfs gezond en goedkoop! Toch maakten we ons deze week ernstige zorgen om ons gewicht. Zo werden we meegevraagd om chickenwings te gaan eten in een restaurant. Ook dit gaat niet op een oerhollandse manier. We gingen met een hele groep uit eten, maar bij gebrek aan grotere tafels zaten we in twee groepen gescheiden van elkaar. Je bestelt voor je eigen tafel een schaal patat en ieder bestelt voor zich een 10-tal kippenvleugeltjes met gewenste saus. Aangezien hier veel dingen zoet (echt zoet!) of heet zijn kozen wij voor de mildste variant. Daar zaten we dan verspreid, lampen volop aan en letterlijk te vreten! Manon en ik hebben het goed volgehouden en verorberden zo'n 13 chickenwings.
De dag erna werden we weer uitgenodigd voor een barbecue om het zomerse weer meteen te vieren! Beide willen we zoveel mogelijk mensen leren kennen en zoveel mogelijk meemaken en ook hier stortten we ons weer op de Amerikaanse etenswaren. De avond werd afgesloten met een origineel bierspel, maar Manon maakte hier liever een wijnspel van.
We eindigden onze ‘stage’ week met een afscheidsfeestje van een van onze internationale vrienden. Onze Mexicaan ging ons verlaten en dus besloten we met zijn allen naar een kroeg te gaan. Er moest echter weer rekening gehouden worden met ons aangezien we geen 21 jaar zijn en vrijwel nergens binnenkomen. Panini’s liet ons vervolgens binnen, nadat we als ‘underaged’ studenten entree hadden betaald en we werden betekend met twee grote kruizen, zodat ons echt geen drank werd verkocht. Te midden van onze vrienden groep, die proostten met een biertje, staken wij onze colaatjes in de lucht. Toch werd het nog een gezellige avond, waarbij wij ons vooral geamuseerd hebben door de Amerikaanse manier van dansen, kleding en flirten.
De afgelopen weken op stage waren erg rustig. Er waren bijna geen studenten te bekennen vanwege toetsweek en vakantie. Aangezien het hele sportcentrum voor de studenten bestemd is en deze afwezig waren genoten Manon en ik samen maar ruimschoots van alle mogelijkheden.
Enkele weken geleden werden we gevraagd om te komen werken om 'concessions' te doen. Aangezien wij niet wisten wat ons te wachten stond boden we ons enthousiast alle drie de dagen aan, helaas. Een erg spannende taak hadden we namelijk niet: Het verkopen van snacks en drankjes tijdens een rolstoelbasketbaltoernooi. Er waren weinig klanten en we zaten 'slechts' met z'n vieren. Een voordeel aan onze werkzaamheden was dat we zo'n €6,- per uur verdienden. We werken namelijk voor de SPDA (Sport Professional Development Association) dit is een organisatie van en voor studenten. Naast het verzorgen van snacks tijdens wedstrijden organiseren ze zelf ook grote toernooien. Ook wij zullen hier de komende maanden aan mee mogen helpen.
Onze belangrijkste bezigheid de afgelopen week was de NCAA Swimming and Diving. Dit betrof een nationaal kampioenschap zwemmen en schoonspringen voor (vrouwelijke) studenten. Afgezien van het feit dat we ons regelmatig onderschat voelen was dit opnieuw een leuk evenement. Bij dit evenement dienden we de scores voor het schoonspringen handmatig te berekenen, niet erg opwindend, maar we kunnen jullie nu wel alles vertellen over de scores. We wachten dus rustig af tot wij de volgende keer gevraagd worden om te jureren.
Zoals ik mijn verhaal begon zijn Amerikanen ontzettend aardig. Voor Pasen werden we dan ook door de ouders van Katie uitgenodigd voor een diner. Om 14.00 uur schoven we aan tafel en werden we bediend van kalkoen, gebakken aardappels, salade en als toetje.....cheesecake. Het diner was heerlijk, maar dat toetje.... Na twee ontzettend zoete happen verklaarde ik dat ik toch echt nog te vol zat van het diner. Pfieuw....gered! Het was een leuke ervaring, hoewel ik de eieren wel enigzins gemist heb.
We zijn hier nu al enige tijd en hebben soms het idee dat we tijd te kort komen. Zo moeten we nog een weekend naar Chicago en willen we een bezoek brengen aan de Niagara Falls. Naast het feit dat we nog veel moeten doen kunnen we het ook merken aan onze enige echte Calve pindakaas. Aangezien we nu merken dat je brood zuinig besmeren met pindakaas ook niet alles is zijn we op zoek gegaan naar peanutbutter. We hebben een paar goede gevonden, maar er kan er echt toch geen een tippen aan de Calve!
Ik moet zeggen dat ik erg blij ben met internet. Zo zat ik van de week te webcammen met Oma Dien, heb ik regelmatig een webcamvergadering met een docent uit Nederland en kan ik alles uitzoeken voor mijn nieuwe avontuur....!
Ik wil nog even van de gelegenheid gebruik maken om Oma Corrie en Helma te bedanken voor de kaarten. Erg leuk dat jullie mijn verhalen ook lezen! Jullie kaart heeft een plekje aan onze muur gekregen.
Bekijk voor een beter inzicht van onze avonturen de film (blijft slechts enkele dagen zichtbaar): http://www.cse.ohio-state.edu/~quiles/Vid/
Voor foto’s: http://picasaweb.google.nl/anneloes06/Verhaal4
Liefs en een knuffel Anneloes
Ruim twee weken lang heb ik jullie in spanning laten zitten over mijn Amerikaanse belevenissen. Om maar meteen met het spannendste nieuws te beginnen, het vervolg van mijn Amerikaanse flirt.. Daar komt het dan. Hij had de hint van het telefoonnummer helaas niet begrepen, met als gevolg dat hij graag een avondje met me wou praten. Nadat ik hem verteld had dat ik hier geen bezwaar tegen had, maar dat hij toch echt niets van me moest verwachten begon het belletje te rinkelen. Een 34-jarige Amerikaan met een dochter van 5 jaar zie ik toch niet echt zitten. Nee, dan houd ik het toch liever bij de Nederlandse goden ;-)
Tot op heden kan ik alleen maar zeggen dat dit een fantastische ervaring is! Amerika valt mee: Mensen stoppen voor het zebrapad al voordat je ook maar van plan bent om over te steken, Amerikanen zijn behulpzaam, vriendelijk en alles behalve gehaast, zoals wij dat in Nederland kennen in werk en verkeer.
Eerst even terug naar de afgelopen weken. We zijn inmiddels verhuisd en bezetten nu een 'basement' (kelderkamer) in het huis van een van onze collega's. Even waande ik me terug in de tijd met mijn lieve huisgenootjes uit Groningen. Ik ontwaak al snel wanneer ik ontdek dat ze het begrip 'gezelligheid' echt niet kennen. Zo zit ik tegenwoordig aan het aanrecht te dineren, hebben ze geen idee van de begrippen schemerlamp, kaarsjes en tijd voor elkaar.
Kortom Nous en Jaap ik mis jullie!
Onze kamer is prima. Het is ontzettend groot, goedkoop en Hollands gezellig.
Na slechts enkele dagen gingen ook onze huisgenoten genieten van een welverdiende vakantie. Daar zaten we dan: twee (jonge) meisjes uit Nederland, eenzaam en verlaten in een vreemd huis. We namen de tijd om alle hoekjes te ontdekken en maakten kennis met de algemeen dagelijkse gebeurtenissen. Lees: thuiskomen in een donker huis vanwege een stroomstoring, werden we geamuseerd door een muis die door de woonkamer rende, dan wel onze flessen liet bewegen en kregen we midden in de nacht onverwachts bezoek van een neef van onze huisgenoot. Wij hebben alles doorstaan en zagen deze belevenissen als een soort van inburgeringcursus.
Gelukkig zijn onze internationale vrienden ons nog niet vergeten en doen we nog regelmatig leuke dingen. We hebben ons een avondje gewaagd aan de burrito's en deze waren zelfs gezond en goedkoop! Toch maakten we ons deze week ernstige zorgen om ons gewicht. Zo werden we meegevraagd om chickenwings te gaan eten in een restaurant. Ook dit gaat niet op een oerhollandse manier. We gingen met een hele groep uit eten, maar bij gebrek aan grotere tafels zaten we in twee groepen gescheiden van elkaar. Je bestelt voor je eigen tafel een schaal patat en ieder bestelt voor zich een 10-tal kippenvleugeltjes met gewenste saus. Aangezien hier veel dingen zoet (echt zoet!) of heet zijn kozen wij voor de mildste variant. Daar zaten we dan verspreid, lampen volop aan en letterlijk te vreten! Manon en ik hebben het goed volgehouden en verorberden zo'n 13 chickenwings.
De dag erna werden we weer uitgenodigd voor een barbecue om het zomerse weer meteen te vieren! Beide willen we zoveel mogelijk mensen leren kennen en zoveel mogelijk meemaken en ook hier stortten we ons weer op de Amerikaanse etenswaren. De avond werd afgesloten met een origineel bierspel, maar Manon maakte hier liever een wijnspel van.
We eindigden onze ‘stage’ week met een afscheidsfeestje van een van onze internationale vrienden. Onze Mexicaan ging ons verlaten en dus besloten we met zijn allen naar een kroeg te gaan. Er moest echter weer rekening gehouden worden met ons aangezien we geen 21 jaar zijn en vrijwel nergens binnenkomen. Panini’s liet ons vervolgens binnen, nadat we als ‘underaged’ studenten entree hadden betaald en we werden betekend met twee grote kruizen, zodat ons echt geen drank werd verkocht. Te midden van onze vrienden groep, die proostten met een biertje, staken wij onze colaatjes in de lucht. Toch werd het nog een gezellige avond, waarbij wij ons vooral geamuseerd hebben door de Amerikaanse manier van dansen, kleding en flirten.
De afgelopen weken op stage waren erg rustig. Er waren bijna geen studenten te bekennen vanwege toetsweek en vakantie. Aangezien het hele sportcentrum voor de studenten bestemd is en deze afwezig waren genoten Manon en ik samen maar ruimschoots van alle mogelijkheden.
Enkele weken geleden werden we gevraagd om te komen werken om 'concessions' te doen. Aangezien wij niet wisten wat ons te wachten stond boden we ons enthousiast alle drie de dagen aan, helaas. Een erg spannende taak hadden we namelijk niet: Het verkopen van snacks en drankjes tijdens een rolstoelbasketbaltoernooi. Er waren weinig klanten en we zaten 'slechts' met z'n vieren. Een voordeel aan onze werkzaamheden was dat we zo'n €6,- per uur verdienden. We werken namelijk voor de SPDA (Sport Professional Development Association) dit is een organisatie van en voor studenten. Naast het verzorgen van snacks tijdens wedstrijden organiseren ze zelf ook grote toernooien. Ook wij zullen hier de komende maanden aan mee mogen helpen.
Onze belangrijkste bezigheid de afgelopen week was de NCAA Swimming and Diving. Dit betrof een nationaal kampioenschap zwemmen en schoonspringen voor (vrouwelijke) studenten. Afgezien van het feit dat we ons regelmatig onderschat voelen was dit opnieuw een leuk evenement. Bij dit evenement dienden we de scores voor het schoonspringen handmatig te berekenen, niet erg opwindend, maar we kunnen jullie nu wel alles vertellen over de scores. We wachten dus rustig af tot wij de volgende keer gevraagd worden om te jureren.
Zoals ik mijn verhaal begon zijn Amerikanen ontzettend aardig. Voor Pasen werden we dan ook door de ouders van Katie uitgenodigd voor een diner. Om 14.00 uur schoven we aan tafel en werden we bediend van kalkoen, gebakken aardappels, salade en als toetje.....cheesecake. Het diner was heerlijk, maar dat toetje.... Na twee ontzettend zoete happen verklaarde ik dat ik toch echt nog te vol zat van het diner. Pfieuw....gered! Het was een leuke ervaring, hoewel ik de eieren wel enigzins gemist heb.
We zijn hier nu al enige tijd en hebben soms het idee dat we tijd te kort komen. Zo moeten we nog een weekend naar Chicago en willen we een bezoek brengen aan de Niagara Falls. Naast het feit dat we nog veel moeten doen kunnen we het ook merken aan onze enige echte Calve pindakaas. Aangezien we nu merken dat je brood zuinig besmeren met pindakaas ook niet alles is zijn we op zoek gegaan naar peanutbutter. We hebben een paar goede gevonden, maar er kan er echt toch geen een tippen aan de Calve!
Ik moet zeggen dat ik erg blij ben met internet. Zo zat ik van de week te webcammen met Oma Dien, heb ik regelmatig een webcamvergadering met een docent uit Nederland en kan ik alles uitzoeken voor mijn nieuwe avontuur....!
Ik wil nog even van de gelegenheid gebruik maken om Oma Corrie en Helma te bedanken voor de kaarten. Erg leuk dat jullie mijn verhalen ook lezen! Jullie kaart heeft een plekje aan onze muur gekregen.
Bekijk voor een beter inzicht van onze avonturen de film (blijft slechts enkele dagen zichtbaar): http://www.cse.ohio-state.edu/~quiles/Vid/
Voor foto’s: http://picasaweb.google.nl/anneloes06/Verhaal4
Liefs en een knuffel Anneloes
-
26 Maart 2008 - 15:40
Manon:
Nu ben ik de eerste!! haha.. Meid, de tijd gaat hier zo ontzettend snel! Onze reis die komen gaat en de weekendjes die we nog moeten plannen. Het gaat helemaal goed komen:D
kus! -
26 Maart 2008 - 16:04
Charlotte:
hahaha, kijk, dat is nou mijn idee van gezelligheid ;)!
liefs ik mis je! x -
26 Maart 2008 - 17:28
Lintie:
haai loes!
leuke film, je bent een goede presentatrice:P heb nu een goed beeld waar jij je nu bevind:)
je hebt een leuke nieuwe kamer gekregen. je krijgt binnenkort iets toegestuurd van ons drie'tjes:) en els en ik gaan nog een gesprek voeren voor suriname haha. enjoy!
dikke kus en knuffel lint -
26 Maart 2008 - 18:06
Nienke:
Leuk zeg die "home video". Zo krijg je tenminste een beeld van jullie bezigheden. Erg leuk!!!
Enne.... in 1x opgenomen of met vele lachbuien??
Liefs nien -
26 Maart 2008 - 20:12
Wortel:
Heejj Loesjee,
Eindelijk dan een berichje van mij.. Wat een leuke verhalen allemaal! Echt fijn dat je het daar zo naar je zin hebt.. Het wordt trouwens steeds ouder;).. Leeftijd wordt nu al 34.. :P. Heel veel succes en plezier daar nog en je kunt van mij ook nog kaartje verwachten...!
Kuss -
26 Maart 2008 - 21:47
Laura:
Hey meis,
Wat een verhaal!......
Heb je onze "Pellikaan" kaart nog wel ontvangen??????
Have fun!
Liefs uit een koud Nederland,
Laura -
26 Maart 2008 - 22:38
Marjorie:
Easter dinner with plastic cups...so American!! -
29 Maart 2008 - 12:51
Frieda:
Hoi Anneloes,
Wat een verhalen allemaal weer. Wel heel ander soort verhalen als Hanneke weer hè!
De amerikanen lijken mij inderdaad geen sfeermensen. Mijn zwager vond dat dus weer niet. Ik vertelde jouw verhaal aan hem en hij was ook een keer in dat grote stadion geweest. Hij vond het er wel gezellig allemaal. Nou ja meningen verschillen. Wel leuk zo'n internationale groep. Ik denk dat jij zelfs af en toe in het engels denkt. Vanavond krijgen we visite voor Martijn zijn verjaardag. ook alweer 19. Ben benieuwd in welk land hij nog eens stage gaat lopen. Nou meid succes met alles weer en hou de mannen op afstand hoor. Zo ver weg om in Amerika te gaan wonen! Liefs Frieda. -
29 Maart 2008 - 18:56
Sander:
Hey schat,
haha ik lees zo s af en toe wat hier en daar haha jaja, zelfs ik. Ben dan niet zo'n lezer maar moet tog een beetje op de hoogte blijven.
Die video koste me overigens minder moeite. Egt heel vet voor de mensen thuis. Ben trots op jullie!
Succes en doe een beetje rustig aan met de mannen daar;).
XX
-
30 Maart 2008 - 19:55
Alwin:
heey,
goed om te lezen dat je het naar je zin hebt daar in de VS.
Begin je wel te missen op de zondag...
Liefs -
30 Maart 2008 - 21:05
Joer:
je hebt het echt goed voor elkaar daar he.. geniet ervan.!
kus -
31 Maart 2008 - 15:40
Nienke:
Heyy Loes
Ik zie bijna alleen maar foto's van het eten :P Maar ziet er wel heerlijk uit hoor :D
Wel heel erg gaaf dat jullie dit allemaal mee mogen maken!
Geniet er nog maar lekker van!
Dikke kus uit Twello (zag dat je nog een berichtje had van een nienke ;) ) -
31 Maart 2008 - 19:15
Leonie:
Hey Anneloes,
Zozo wat een belevenissen zeg, erg leuk om te lezen. De foto's geven ook een goede indruk van alles. Zal je volgende verhaal zeker weer lezen.
groetjs Leonie -
03 April 2008 - 17:23
Je Buurman:
He snous
Wat een leuk verhaal weer. Je lijkt een beetje op je zus, jullie zouden beiden een boek kunnen schrijven. Rustig aan met de mannetjes en tot het volgende verhaal. -
04 April 2008 - 22:31
Nila:
He Collega,
Laat ik dan eindelijk ook maar eens een berichtje achter laten. OOk voor ons erg handig dat internet. Zo kunnen we je tenminste in de gaten houden. Gelukkig zijn de amerikanen erg streng!
De verhalen zijn erg leuk en volgens staan jullie nog wat leuke evenementen en stage opdrachten te wachten. Geniet ervan!
Maak het niet te leuk, straks zijn we jouw als collega kwijt!
Veel liefs Nila -
06 April 2008 - 19:41
Thea:
Hai loes ik heb net met Jeroen je filmpje bekeken, hardstikke leuk gemaakt. Wat ontzettend groot allemaal. Veel plezier nog de komende tijd.
Liefs T -
06 April 2008 - 19:42
Thea:
Hai loes ik heb net met Jeroen je filmpje bekeken, hardstikke leuk gemaakt. Wat ontzettend groot allemaal. Veel plezier nog de komende tijd.
Liefs T
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
