Blondie goes wild!
Door: Anneloes Bijl
Blijf op de hoogte en volg Anneloes
16 November 2013 | Maleisië, Sepilok
Lieve lezers,
Op het moment dat de waszak groter begint te worden dan de resterende schone kleren, de laatste tandpasta uit de tube wordt geknepen en je tas begint te stinken weet je dat het einde van de reis nadert. Mijn 'to do list' wordt alleen nog iedere dag langer dus het is goed afwegen wat ik allemaal nog wil doen.
Bij mijn laatste bericht vermeldde ik dat ik naar 'Bako National Park' ging. Na een korte busrit en een boottocht begint voor mij een jungle-achtig eiland op te doemen. Ik word verwelkomd door de alom bekende wilde zwijnen, terwijl ik over het witte strand naar mijn logeerplek voor de komende dagen loop. Op dat moment hoor ik een hoop geritsel tussen de bladeren en vang ik een glimp op van een oranje-achtige vacht. Als ik een tijdje blijf staan komt 'het' steeds verder tussen de bladeren vandaan en zie ik dat het een neusaap is. Deze apensoort wordt ook wel de 'Orang Belanda' genoemd (aap die lijkt op de Nederlanders). Hiermee wordt verwezen naar de eerste scheepslui die voet aan wal zette en ook gekenmerkt werden door een grote neus en een bolle buik. Mijn camera maakt overuren als ik deze lelijke, maar daardoor schattige aap probeer vast te leggen. Dit belooft nog wat voor de komende dagen!
In het park zijn diverse trails uitgezet variërend van goed aangelegde paden tot rotsachtige formaties. In de twee dagen loop ik zo'n vijf trails, waarbij ik adembenemende zeegezichten afwissel met jungle omgevingen. Verschillende apen schrikken me soms op uit mijn concentratie evenals kleine insecten, eekhoorns en rondvliegende vogels. Helaas is er geen gids te bekennen om me te vertellen wat ik allemaal zie. Er zijn verder geen andere solo reizigers en zo ben ik volledig op mezelf aangewezen in de jungle. Stoer!
Ik heb het ene park nog niet achter me gelaten of het volgende park dient zich alweer aan: Gunung Mulu National Park. Mijn verwachtingen zijn hoog. De Lonely Planet vermeldt dat het hier gaat om het mooiste park van Azië en de 'Planet Earth' documentaire besteedt enkele minuten aan de vleermuizengrot gelegen in deze omgeving. Op het vliegveld tref ik de Duitse Sebastian weer aan samen met zijn vriend en met z'n drieën trekken we twee dagen op. Mijn tijd raakt op dus ik wil zoveel mogelijk doen in de korte tijd die ik heb. Na mijn aankomst bezoeken we de eerste en tevens meest indrukwekkende grotten: Deer Cave & Long Cave. Na een wandeling door deze indrukwekkende grotten, waarin de vleermuizen hun lichaamsgeur goed verspreid hebben, wachten we buiten de vleermuizen op. Tegen schemering vertrekken de 2 miljoen vleermuizen in kleine slierten naar buiten. Juist deze unieke situatie heeft er voor gezorgd dat de makers van de eerder genoemde documentaire een maand in een boomtop hebben doorgebracht om het mooiste shot op te nemen. De volgende dag doe ik nog drie verschillende tochten, maar die halen het niet bij de vleermuizen.
Sebastian en zijn vriend blijven nog een paar dagen in het park, terwijl ik op wegga naar Sepilok om de orang oetangs weer een bezoek te brengen. Vergeleken bij mijn vorige ontmoeting met deze apensoort, die voor 75% hetzelfde dna heeft als de mens, viel het deze keer een beetje tegen. Apenheulachtige taferelen deden zich hierbij iets teveel voor.
De laatste dagen wil ik doorbrengen in Semporna om te duiken, snorkelen en te zonnen. Met het eiland Sipadan als topduiklocatie wil ik hier graag heen. Na een telefoontje om dit allemaal vast te leggen kom ik er al snel achter dat ik mijn plannen moet bijstellen. Het mag dan wel laagseizoen zijn, maar nog steeds moet je 6 tot 8 weken van tevoren reserveren voor deze locatie. Van het reizen word je ontzettend flexibel en creatief en al snel besluit ik om dan tussendoor een bezoek te brengen aan 'Turtle Island' en dan iets later alsnog te gaan duiken op een andere locatie.
De hele dag breng ik door op een nagenoeg verlaten eiland in de brandende zon, op een wit strand met uitzicht op een azuurblauwe zee. Kortom, vakantie! De schildpadden nestelen zich pas in de avond op het strand om hun eieren te leggen. Na 1,5 uur wachten horen we dat de eerste schildpad is 'geland'. Nu is het afwachten tot ze haar eerste eieren gaat leggen. "Turtle time". Iedereen springt op! Twee uur later heeft de dames in kwestie eindelijk een goede plek gevonden om haar eieren te leggen. Halverwege worden we echter weer teruggestuurd, omdat de schildpad al klaar is met het leggen van de eieren en de eieren aan het begraven is. Teleurgesteld gaan we weer terug en wachten we geduldig tot de volgende schildpad zich op het eiland nestelt. "Turtle time" een half uur later is het dan echt zo ver en duiken we met 15 toeristen achter de 'bips' van de schildpad om te zien hoe de slijmerige balletjes naar buiten komen. Een ranger haalt de eieren direct weg om ze te beschermen tegen stropers. Als er ruim 80 eieren gelegd zijn en mogen we aan de voorkant van de schildpad kijken, terwijl zij ondertussen denk dat ze haar eieren begraaft in haar nest. De ranger heeft ze echter allemaal al weggehaald. Ik heb bewondering voor dit kolossale beest met het enorme schild op haar rug.
De volgende ochtend bekijk ik alleen de zonsopkomst. Als ik wegloop komt een ranger me tegemoet en vraagt of ik misschien een schildpadje (die in die nacht uit een ei is gekropen) wil vrijlaten in de zee. Natuurlijk wil ik dat! Als ik het rubberachtige, kleine, friemelige beestje in mijn handen krijg denk ik tevreden aan het feit dat het schildpadje dezelfde vrijheid gaat ervaren als ik. Lange tijd kijk ik hem na, terwijl ik hem ondertussen bemoedigende woorden toeroep als ik zie dat hij moeite heeft om zijn weg door het zand naar de zee te voltooien. Het lukt hem en ik wens hem oprecht het allerbeste!
Na de schildpadden trek ik me voor een dagje even terug in Sepilok. De rust, de ruimte en de natuur doen me goed. Ik besluit een dagje te hangen bij een ander resort en wie zijn daar......Dirk en Daphne. Ook zij hebben even een 'rustdagje'. We praten bij, wisselen ervaringen uit en ontdekken dat we de volgende dag dezelfde trip hebben geboekt. Een rivercruise wildlife safari. Schijnbaar iets wat je absoluut moet doen als je in Borneo bent. Aangezien het duiken nog even op me laat wachten ga ik 2 dagen en 1 nacht deze excursie doen.
Morgen ga ik dan toch richting mijn duikbestemming om te duiken op het eiland Mabul, nog een dagje snorkelen en dan........helaas weer naar het 'drukke' leven. Na mijn duikervaring zet ik nog een keer voor jullie mijn ervaringen en mening over Maleisië op 'papier'.
Liefs,
Loes
Op het moment dat de waszak groter begint te worden dan de resterende schone kleren, de laatste tandpasta uit de tube wordt geknepen en je tas begint te stinken weet je dat het einde van de reis nadert. Mijn 'to do list' wordt alleen nog iedere dag langer dus het is goed afwegen wat ik allemaal nog wil doen.
Bij mijn laatste bericht vermeldde ik dat ik naar 'Bako National Park' ging. Na een korte busrit en een boottocht begint voor mij een jungle-achtig eiland op te doemen. Ik word verwelkomd door de alom bekende wilde zwijnen, terwijl ik over het witte strand naar mijn logeerplek voor de komende dagen loop. Op dat moment hoor ik een hoop geritsel tussen de bladeren en vang ik een glimp op van een oranje-achtige vacht. Als ik een tijdje blijf staan komt 'het' steeds verder tussen de bladeren vandaan en zie ik dat het een neusaap is. Deze apensoort wordt ook wel de 'Orang Belanda' genoemd (aap die lijkt op de Nederlanders). Hiermee wordt verwezen naar de eerste scheepslui die voet aan wal zette en ook gekenmerkt werden door een grote neus en een bolle buik. Mijn camera maakt overuren als ik deze lelijke, maar daardoor schattige aap probeer vast te leggen. Dit belooft nog wat voor de komende dagen!
In het park zijn diverse trails uitgezet variërend van goed aangelegde paden tot rotsachtige formaties. In de twee dagen loop ik zo'n vijf trails, waarbij ik adembenemende zeegezichten afwissel met jungle omgevingen. Verschillende apen schrikken me soms op uit mijn concentratie evenals kleine insecten, eekhoorns en rondvliegende vogels. Helaas is er geen gids te bekennen om me te vertellen wat ik allemaal zie. Er zijn verder geen andere solo reizigers en zo ben ik volledig op mezelf aangewezen in de jungle. Stoer!
Ik heb het ene park nog niet achter me gelaten of het volgende park dient zich alweer aan: Gunung Mulu National Park. Mijn verwachtingen zijn hoog. De Lonely Planet vermeldt dat het hier gaat om het mooiste park van Azië en de 'Planet Earth' documentaire besteedt enkele minuten aan de vleermuizengrot gelegen in deze omgeving. Op het vliegveld tref ik de Duitse Sebastian weer aan samen met zijn vriend en met z'n drieën trekken we twee dagen op. Mijn tijd raakt op dus ik wil zoveel mogelijk doen in de korte tijd die ik heb. Na mijn aankomst bezoeken we de eerste en tevens meest indrukwekkende grotten: Deer Cave & Long Cave. Na een wandeling door deze indrukwekkende grotten, waarin de vleermuizen hun lichaamsgeur goed verspreid hebben, wachten we buiten de vleermuizen op. Tegen schemering vertrekken de 2 miljoen vleermuizen in kleine slierten naar buiten. Juist deze unieke situatie heeft er voor gezorgd dat de makers van de eerder genoemde documentaire een maand in een boomtop hebben doorgebracht om het mooiste shot op te nemen. De volgende dag doe ik nog drie verschillende tochten, maar die halen het niet bij de vleermuizen.
Sebastian en zijn vriend blijven nog een paar dagen in het park, terwijl ik op wegga naar Sepilok om de orang oetangs weer een bezoek te brengen. Vergeleken bij mijn vorige ontmoeting met deze apensoort, die voor 75% hetzelfde dna heeft als de mens, viel het deze keer een beetje tegen. Apenheulachtige taferelen deden zich hierbij iets teveel voor.
De laatste dagen wil ik doorbrengen in Semporna om te duiken, snorkelen en te zonnen. Met het eiland Sipadan als topduiklocatie wil ik hier graag heen. Na een telefoontje om dit allemaal vast te leggen kom ik er al snel achter dat ik mijn plannen moet bijstellen. Het mag dan wel laagseizoen zijn, maar nog steeds moet je 6 tot 8 weken van tevoren reserveren voor deze locatie. Van het reizen word je ontzettend flexibel en creatief en al snel besluit ik om dan tussendoor een bezoek te brengen aan 'Turtle Island' en dan iets later alsnog te gaan duiken op een andere locatie.
De hele dag breng ik door op een nagenoeg verlaten eiland in de brandende zon, op een wit strand met uitzicht op een azuurblauwe zee. Kortom, vakantie! De schildpadden nestelen zich pas in de avond op het strand om hun eieren te leggen. Na 1,5 uur wachten horen we dat de eerste schildpad is 'geland'. Nu is het afwachten tot ze haar eerste eieren gaat leggen. "Turtle time". Iedereen springt op! Twee uur later heeft de dames in kwestie eindelijk een goede plek gevonden om haar eieren te leggen. Halverwege worden we echter weer teruggestuurd, omdat de schildpad al klaar is met het leggen van de eieren en de eieren aan het begraven is. Teleurgesteld gaan we weer terug en wachten we geduldig tot de volgende schildpad zich op het eiland nestelt. "Turtle time" een half uur later is het dan echt zo ver en duiken we met 15 toeristen achter de 'bips' van de schildpad om te zien hoe de slijmerige balletjes naar buiten komen. Een ranger haalt de eieren direct weg om ze te beschermen tegen stropers. Als er ruim 80 eieren gelegd zijn en mogen we aan de voorkant van de schildpad kijken, terwijl zij ondertussen denk dat ze haar eieren begraaft in haar nest. De ranger heeft ze echter allemaal al weggehaald. Ik heb bewondering voor dit kolossale beest met het enorme schild op haar rug.
De volgende ochtend bekijk ik alleen de zonsopkomst. Als ik wegloop komt een ranger me tegemoet en vraagt of ik misschien een schildpadje (die in die nacht uit een ei is gekropen) wil vrijlaten in de zee. Natuurlijk wil ik dat! Als ik het rubberachtige, kleine, friemelige beestje in mijn handen krijg denk ik tevreden aan het feit dat het schildpadje dezelfde vrijheid gaat ervaren als ik. Lange tijd kijk ik hem na, terwijl ik hem ondertussen bemoedigende woorden toeroep als ik zie dat hij moeite heeft om zijn weg door het zand naar de zee te voltooien. Het lukt hem en ik wens hem oprecht het allerbeste!
Na de schildpadden trek ik me voor een dagje even terug in Sepilok. De rust, de ruimte en de natuur doen me goed. Ik besluit een dagje te hangen bij een ander resort en wie zijn daar......Dirk en Daphne. Ook zij hebben even een 'rustdagje'. We praten bij, wisselen ervaringen uit en ontdekken dat we de volgende dag dezelfde trip hebben geboekt. Een rivercruise wildlife safari. Schijnbaar iets wat je absoluut moet doen als je in Borneo bent. Aangezien het duiken nog even op me laat wachten ga ik 2 dagen en 1 nacht deze excursie doen.
Morgen ga ik dan toch richting mijn duikbestemming om te duiken op het eiland Mabul, nog een dagje snorkelen en dan........helaas weer naar het 'drukke' leven. Na mijn duikervaring zet ik nog een keer voor jullie mijn ervaringen en mening over Maleisië op 'papier'.
Liefs,
Loes
-
16 November 2013 - 09:00
Nelson:
Door jouw enthousiaste verhalen heeft het Borneovirus ons ook besmet, dus wie weet. Nog veel plezier en geniet van je laatste dagen daar.
Xxx Nelson -
16 November 2013 - 10:04
Frieda:
Hoi Loes,
Wat ben jij een avonturier zeg. Om jaloers op te worden. Fijn dat je geniet van het alleen reizen en toch ook leuke mensen ontmoet. Geniet van de laatste tropische dagen. Hier stapt Sint vandaag aan wal!
Goede reis weer terug. Groetjes, frieda -
16 November 2013 - 16:00
Oma Corrie:
Dag Anneloes,
Ik ben een weekend in Apeldoorn en heb genoten van je verslag. Fijn dat je het naar je zin hebt en geniet nog mar even voordat je teruggaat naar Nederland. Alvast welkom thuis. Liefs Oma -
16 November 2013 - 19:20
Marije Schneijderberg:
Hey Anneloes,
Wat een mooie verhalen om te lezen en wat een geweldige ervaringen doe je daar op. Nog even genieten nu het nog kan!
Groetjes, Marije -
17 November 2013 - 00:10
Danouchka:
Hee lieve loes!
Wat een mooi verhaal weer! Mede door jou staat Maleisie nu ook op ons lijstje! Willen al je foto's zien als je weer terug bent! Geniet nog effe van al het moois!
Xxx -
17 November 2013 - 00:10
Danouchka:
Hee lieve loes!
Wat een mooi verhaal weer! Mede door jou staat Maleisie nu ook op ons lijstje! Willen al je foto's zien als je weer terug bent! Geniet nog effe van al het moois!
Xxx -
17 November 2013 - 00:10
Danouchka:
Hee lieve loes!
Wat een mooi verhaal weer! Mede door jou staat Maleisie nu ook op ons lijstje! Willen al je foto's zien als je weer terug bent! Geniet nog effe van al het moois!
Xxx -
17 November 2013 - 10:48
Mamaloes:
Het begint nu steeds meer bij je vader te leven dat Maleisie toch echt de moeite waard is!! En dat we misschien, toch maar, wie weet, we moeten maar eens kijken, die kant op gaan van de zomer. Ik verheug me op je foto's en adviezen. Doe voorzichtig en nog 4 nachtjes slapen voor ons en dan ben je weer veilig thuis. Geniet nog maar even.
Liefs XXX Mameloes -
17 November 2013 - 12:26
Manon:
Hè meis,
Super leuk verhaal weer. Volgens mij moet dat fotoboek maar snel komen, want kan me volgens mij bij de rest aansluiten dat ik ook benieuwd ben naar je foto's! Geniet van je laatste dagen! En neem het mooie weer mee;) liefs -
19 November 2013 - 12:04
Helma Bijl:
Wat leuk om je gezien te hebben het afgelopen weekend.
Geniet nog even van de laatste dagen en alvast een goede terug rieis gewenst.
Liefs van Helma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
