Have a little faith in me!
Door: Anneloes Bijl
Blijf op de hoogte en volg Anneloes
31 Oktober 2013 | Maleisië, Cameron Highlands
Have a little faith in me
Lieve lezers,
Boink! Van een harde klap op het raam word ik wakker. Slaperig kijk ik om me heen, maar ik lijk de enige die zich hier druk om maakt. Als ik na enkele seconden pas ontdek dat ik een beetje last heb van mijn hoofd besef ik pas dat ik zelf degene was die herrie maakte, doordat ik met mijn hoofd tegen het raam knalde toen ik in slaap viel. Glimlachend schud ik mijn hoofd wetend dat ik opnieuw de strijd om de jetlag heb verloren.
Het afgelopen jaar is door de vele tegenslagen naar het zoeken van een leuke baan die aansluit bij mijn studie (Media & Journalistiek) en de huidige onzekerheid op de arbeidsmarkt niet altijd makkelijk geweest. De hoop op een leuke baan heb ik nog niet opgegeven, maar na zoveel afwijzingen begint het toch ook aan je zelfvertrouwen te knagen. Kan ik het wel? Is de journalistiek wel iets voor mij? Ben ik het echt niet waard? Moet ik toch maar iets anders gaan doen? Het afgelopen jaar is me steeds duidelijker geworden dat ik juist de journalistiek in wil en ik weet ook zeker dat ik me daarin goed kan ontwikkelen. Nu moeten ook de bedrijven nog de 'faith' in mij krijgen. Om de strijd straks weer aan te kunnen en om mijn zelfvertrouwen weer wat op te krikken werd het weer tijd voor een mooie reis.
Afgelopen zondag ben ik opnieuw in het vliegtuig gestapt om een volgende droom waar te maken: Maleisië, Singapore en Borneo. Deze keer.....alleen! Waar ik het afgelopen jaar wel vaker het idee heb gehad dat mijn aanwezigheid niet altijd wordt gewaardeerd krijg ik dit gevoel ook al snel als ik in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië, aankom. Waar het eerst stralend weer is maakt de zon al snel plaats voor donkere wolken gevolgd door een enorme regenbui en onweer. Natuurlijk precies op het moment dat ik op zoek moet naar mijn overnachtingsplek. Ik heb meer doorstaan dus door zo'n 'kleine' bui laat ik me niet meteen uit het veld slaan. Uiteindelijk vind ik mijn eerste guesthouse, waarbij mijn kamer niet groter is dan 2m2, aan de rand van Chinatown. Na de vele 'chinatowns' in Amerika (2008) en Azië (2012) gezien te hebben raak ik niet echt onder de indruk van de vele eetkraampjes, de geursensaties en de namaakproducten.
Deze vakantie heb ik vooral veel behoefte aan natuur! Dus na een dagje Kuala Lumpur (1,4 miljoen inwoners) heb ik 'savonds mijn eerste kennismaking met de natuur. Het valt me op dat het opvallend rustig is met Europese toeristen en als ik ze al tegenkom zijn het wederom Duitsers. Hoezo, een sterke economie? Ook voor de avondtour, waarbij ik opzoek ga naar 'fireflies' (vuurvliegjes) in Kuala Selangor, zijn geen verdere aanmeldingen. Zo voel ik me al snel een VIP als ik met mijn gids in een 'VIP van' aankom bij de eerste stop: apen! Op de grond, in de bomen, op de auto's en voor ik het doorheb op mijn hoofd! Deze apen zijn erg tam, omdat ze dagelijks worden bezocht door de vele toeristen en bijten dan ook niet. Een van de verkopers van 'apenvoer' leert me een trucje, waarbij een aapje mij een kus geeft waarnaar ik hem beloon met een bundeltje bonen. FANTASTISCH! Na deze stop dineer ik met mijn gids aan de oever bij een ondergaande zon. Samen bekijken we de vele foto's die hij van mij gemaakt heeft met de apen. Ik mag de Maleisiërs wel! Voor jullie gedachten meteen met jullie op de loop gaan......Meer niet! Na het diner volgt nog een korte boottocht, waarbij ik vuurvliegjes ga zoeken. Hoewel, zoeken is misschien niet het juiste woord. Zodra de bomen in de oevers oplichten als kerstbomen weet je dat de vuurvliegjes zijn gevonden. Wat een fel licht geven deze kleine beestjes.
De tour zit er op en, na de volgende dag de toeristische 'Batu caves' bezocht te hebben, ook Kuala Lumpur. Ik heb niet veel met deze stad, maar dat komt wellicht ook doordat Azië niet meer zo nieuw is voor me. De volgende stop is Cameron Highlands.
Na een busrit van 4 uur (hier boven beschreven) kom ik aan in Cameron Highlands gelegen in de op een na grootste provincie van Maleisië, Perak. Deze omgeving staat bekend om de theeplantages, aardbeien, met mos beklede bossen en de 'koude' temperatuur. Ook dit jaar ben ik weer nergens zonder de 'Lonely Planet' en dankbaar vanwege het feit dat ze aangeven dat het hier een stuk koeler is, besluit ik er zo kort mogelijk te blijven. Tijdens een dagtoer met onze goed Engels sprekende gids 'Appi' ontdek ik hoeveel werk er ingaat zitten om thee, misschien wel één van de minst gewaardeerde dranken van de wereld, te produceren. Voor 1500 Maleisische ringit per maand (omgerekend zo'n €375,-) zijn tientallen mensen dagelijks 10 uur per dag aan het werk om semi-machinaal de theeblaadjes te verzamelen. Vervolgens worden deze blaadjes verkleind naar hun oorspronkelijke cellen, vindt er gisting plaats, worden ze gedroogd en gesorteerd op grote en daarmee sterkte. Dit hele proces vindt machinaal plaats, maar kost nog steeds meer dan 3 uur. Dan te bedenken dat in een theezakje gemiddeld 25 theeblaadjes gaan. Kortom, zo'n kopje thee is veel meer dan een zakje met heet water!
Na deze educatieve les werd het tijd voor wat activiteit en besluit Appi met ons te gaan wandelen. Deze wandeling kan echter geen hike genoemd worden, omdat het slechts 300 meter is beweerd hij vooraf. Die 300 meter kan kloppen, maar in alles leek het verder een hike. Glibberige paden, onopvallende boomstronken en steile afdelingen en dat allemaal in een 'Droomvlucht'-achtige omgeving. Een geweldige ervaring!
Van de thee gaan we naar hét andere product van Cameron Highlands: aardbeien. Grote aardbeien, aardbeienstoeltjes, aardbeienkleding er wordt van alles aan gedaan om dit product onder de aandacht te brengen. Met Nederlandse aardbeienzaadjes kunnen ze hier het hele jaar aardbeien verbouwen en niet slechts twee maanden, zoals bij ons. De verkoop van de aardbeien aan de lokale bevolking en toeristen gaat hier echter zo hard dat ze er nooit aan toekomen om deze te exporteren. Je zult daarom ook niet snel aardbeien uit Maleisië aantreffen bij de Albert Heijn. Na de aardbeienjam, een aardbeien milkshake en losse aardbeien geproefd te hebben moet ik zeggen dat ze heerlijk smaken!
Mijn eerste indrukken van Maleisië zijn erg goed en dat komt vooral door de zeer vriendelijke en behulpzame mensen. Ik sluit de kans niet uit dat de behulpzaamheid ook te maken heeft met 'Blondie' alleen in de jungle-achtige omgeving, maar daar maak ik dan dankbaar gebruik van! Morgen reis ik af naar Penang, richting het noorden van Maleisië. Penang is één van de vele eilanden van Maleisië, maar als ik de Lonely Planet mag geloven, niets vergeleken bij Langkawi mijn daaropvolgende bestemming. Eerst dus nog even een paar dagen 'afzien' in Penang tijdens een wandeling door George Town en een bezoek aan een nationaal park, voordat ik jullie jaloers kan maken vanaf een bounty-achtig eiland.
Liefs,
Loes
Lieve lezers,
Boink! Van een harde klap op het raam word ik wakker. Slaperig kijk ik om me heen, maar ik lijk de enige die zich hier druk om maakt. Als ik na enkele seconden pas ontdek dat ik een beetje last heb van mijn hoofd besef ik pas dat ik zelf degene was die herrie maakte, doordat ik met mijn hoofd tegen het raam knalde toen ik in slaap viel. Glimlachend schud ik mijn hoofd wetend dat ik opnieuw de strijd om de jetlag heb verloren.
Het afgelopen jaar is door de vele tegenslagen naar het zoeken van een leuke baan die aansluit bij mijn studie (Media & Journalistiek) en de huidige onzekerheid op de arbeidsmarkt niet altijd makkelijk geweest. De hoop op een leuke baan heb ik nog niet opgegeven, maar na zoveel afwijzingen begint het toch ook aan je zelfvertrouwen te knagen. Kan ik het wel? Is de journalistiek wel iets voor mij? Ben ik het echt niet waard? Moet ik toch maar iets anders gaan doen? Het afgelopen jaar is me steeds duidelijker geworden dat ik juist de journalistiek in wil en ik weet ook zeker dat ik me daarin goed kan ontwikkelen. Nu moeten ook de bedrijven nog de 'faith' in mij krijgen. Om de strijd straks weer aan te kunnen en om mijn zelfvertrouwen weer wat op te krikken werd het weer tijd voor een mooie reis.
Afgelopen zondag ben ik opnieuw in het vliegtuig gestapt om een volgende droom waar te maken: Maleisië, Singapore en Borneo. Deze keer.....alleen! Waar ik het afgelopen jaar wel vaker het idee heb gehad dat mijn aanwezigheid niet altijd wordt gewaardeerd krijg ik dit gevoel ook al snel als ik in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië, aankom. Waar het eerst stralend weer is maakt de zon al snel plaats voor donkere wolken gevolgd door een enorme regenbui en onweer. Natuurlijk precies op het moment dat ik op zoek moet naar mijn overnachtingsplek. Ik heb meer doorstaan dus door zo'n 'kleine' bui laat ik me niet meteen uit het veld slaan. Uiteindelijk vind ik mijn eerste guesthouse, waarbij mijn kamer niet groter is dan 2m2, aan de rand van Chinatown. Na de vele 'chinatowns' in Amerika (2008) en Azië (2012) gezien te hebben raak ik niet echt onder de indruk van de vele eetkraampjes, de geursensaties en de namaakproducten.
Deze vakantie heb ik vooral veel behoefte aan natuur! Dus na een dagje Kuala Lumpur (1,4 miljoen inwoners) heb ik 'savonds mijn eerste kennismaking met de natuur. Het valt me op dat het opvallend rustig is met Europese toeristen en als ik ze al tegenkom zijn het wederom Duitsers. Hoezo, een sterke economie? Ook voor de avondtour, waarbij ik opzoek ga naar 'fireflies' (vuurvliegjes) in Kuala Selangor, zijn geen verdere aanmeldingen. Zo voel ik me al snel een VIP als ik met mijn gids in een 'VIP van' aankom bij de eerste stop: apen! Op de grond, in de bomen, op de auto's en voor ik het doorheb op mijn hoofd! Deze apen zijn erg tam, omdat ze dagelijks worden bezocht door de vele toeristen en bijten dan ook niet. Een van de verkopers van 'apenvoer' leert me een trucje, waarbij een aapje mij een kus geeft waarnaar ik hem beloon met een bundeltje bonen. FANTASTISCH! Na deze stop dineer ik met mijn gids aan de oever bij een ondergaande zon. Samen bekijken we de vele foto's die hij van mij gemaakt heeft met de apen. Ik mag de Maleisiërs wel! Voor jullie gedachten meteen met jullie op de loop gaan......Meer niet! Na het diner volgt nog een korte boottocht, waarbij ik vuurvliegjes ga zoeken. Hoewel, zoeken is misschien niet het juiste woord. Zodra de bomen in de oevers oplichten als kerstbomen weet je dat de vuurvliegjes zijn gevonden. Wat een fel licht geven deze kleine beestjes.
De tour zit er op en, na de volgende dag de toeristische 'Batu caves' bezocht te hebben, ook Kuala Lumpur. Ik heb niet veel met deze stad, maar dat komt wellicht ook doordat Azië niet meer zo nieuw is voor me. De volgende stop is Cameron Highlands.
Na een busrit van 4 uur (hier boven beschreven) kom ik aan in Cameron Highlands gelegen in de op een na grootste provincie van Maleisië, Perak. Deze omgeving staat bekend om de theeplantages, aardbeien, met mos beklede bossen en de 'koude' temperatuur. Ook dit jaar ben ik weer nergens zonder de 'Lonely Planet' en dankbaar vanwege het feit dat ze aangeven dat het hier een stuk koeler is, besluit ik er zo kort mogelijk te blijven. Tijdens een dagtoer met onze goed Engels sprekende gids 'Appi' ontdek ik hoeveel werk er ingaat zitten om thee, misschien wel één van de minst gewaardeerde dranken van de wereld, te produceren. Voor 1500 Maleisische ringit per maand (omgerekend zo'n €375,-) zijn tientallen mensen dagelijks 10 uur per dag aan het werk om semi-machinaal de theeblaadjes te verzamelen. Vervolgens worden deze blaadjes verkleind naar hun oorspronkelijke cellen, vindt er gisting plaats, worden ze gedroogd en gesorteerd op grote en daarmee sterkte. Dit hele proces vindt machinaal plaats, maar kost nog steeds meer dan 3 uur. Dan te bedenken dat in een theezakje gemiddeld 25 theeblaadjes gaan. Kortom, zo'n kopje thee is veel meer dan een zakje met heet water!
Na deze educatieve les werd het tijd voor wat activiteit en besluit Appi met ons te gaan wandelen. Deze wandeling kan echter geen hike genoemd worden, omdat het slechts 300 meter is beweerd hij vooraf. Die 300 meter kan kloppen, maar in alles leek het verder een hike. Glibberige paden, onopvallende boomstronken en steile afdelingen en dat allemaal in een 'Droomvlucht'-achtige omgeving. Een geweldige ervaring!
Van de thee gaan we naar hét andere product van Cameron Highlands: aardbeien. Grote aardbeien, aardbeienstoeltjes, aardbeienkleding er wordt van alles aan gedaan om dit product onder de aandacht te brengen. Met Nederlandse aardbeienzaadjes kunnen ze hier het hele jaar aardbeien verbouwen en niet slechts twee maanden, zoals bij ons. De verkoop van de aardbeien aan de lokale bevolking en toeristen gaat hier echter zo hard dat ze er nooit aan toekomen om deze te exporteren. Je zult daarom ook niet snel aardbeien uit Maleisië aantreffen bij de Albert Heijn. Na de aardbeienjam, een aardbeien milkshake en losse aardbeien geproefd te hebben moet ik zeggen dat ze heerlijk smaken!
Mijn eerste indrukken van Maleisië zijn erg goed en dat komt vooral door de zeer vriendelijke en behulpzame mensen. Ik sluit de kans niet uit dat de behulpzaamheid ook te maken heeft met 'Blondie' alleen in de jungle-achtige omgeving, maar daar maak ik dan dankbaar gebruik van! Morgen reis ik af naar Penang, richting het noorden van Maleisië. Penang is één van de vele eilanden van Maleisië, maar als ik de Lonely Planet mag geloven, niets vergeleken bij Langkawi mijn daaropvolgende bestemming. Eerst dus nog even een paar dagen 'afzien' in Penang tijdens een wandeling door George Town en een bezoek aan een nationaal park, voordat ik jullie jaloers kan maken vanaf een bounty-achtig eiland.
Liefs,
Loes
-
31 Oktober 2013 - 13:28
Ellen :
Heel erg leuk om te lezen ik volg je :) -
31 Oktober 2013 - 13:30
Nelson:
Hoi schat,
Fijn dat je weer zo'n mooie verre reis maakt, dan kan ik ook weer opdraven. Als er een is die faith in jou hebt ben ik het wel. Maar blijf vooral in jezelf geloven, dan komt het goed.
Geniet van je trip en kijk uit naar the next story.
Xxx Nelson -
31 Oktober 2013 - 13:56
Edwin:
Mooi geschreven hoor. Buitenland ervaring pakt niemand je af.
Heel veel plezier en take care of yourself. -
31 Oktober 2013 - 18:09
Mamaloes:
Nou, ik heb wel a lot of faith in you! Dit doe je toch maar, in je eentje door Maleisië.
Geniet van deze reis en neem afstand, zodat je straks weer met een frisse kijk de arbeidsmarkt aanvalt. :-) -
31 Oktober 2013 - 19:19
Tamara Breman:
Heeerlijk! En erg leuk om te lezen. Ben benieuwd naar de foto's. Keepin' track x -
31 Oktober 2013 - 20:10
Leonie:
Wat een leuk verhaal. Echt leuk om te lezen en wat een ervaringen allemaal. Heel veel plezier nog. Benieuwd naar je volgende verhaal. -
31 Oktober 2013 - 21:42
Jean:
Have fun, kijk uit naar het volgende verhaal :-)! Xxx -
01 November 2013 - 10:24
Je Buurman:
He Snoesje wat heb je het weer voor elkaar. Altijd mooie en leuke dingen (apen en aardbeien). Leuk
geschreven hoor, goed leesbaar ,maar dat heb ik wel een eerder gezegd.
Hier storm gehad, boom in de tuin gehad, heel de weg geblokkeerd maar brandweer heeft zijn werk
weer gedaan en alles is opgeruimd. Je vader en ik zijn weer een beetje hout rijker. Nou moet ie wel
stoken???
Geniet er van en wat meer foto,s of levende beelden he.
gr. -
01 November 2013 - 12:04
Gerdi:
Hey Loes,
Wat grappig om je avonturen in o.a. Kuala Lumpur en Cameron Highlands te lezen.
Sommige dingen herken ik nog wel van mijn reis een aantal jaartje geleden.
Heel veel plezier in het mooie land!
Liefs Gerdi -
01 November 2013 - 14:17
Anous:
Leuk verhaal Loessie! Geniet ervan :-)
Xx -
05 November 2013 - 13:15
Helma:
Wat leuk om jou belevenissen te lezen.
Geniet ervan.
Liefs helma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
